Biedronkowo

Streszczenie EPAR dla ogółu społeczeństwa.

Niniejszy dokument jest streszczeniem Europejskiego Publicznego Sprawozdania Oceniającego (EPAR). Wyjaśnia, jak Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi (CHMP) ocenił przeprowadzone badania w celu ustalenia zaleceń w sprawie stosowania leku.
W celu uzyskania dodatkowych informacji na temat stanu chorobowego lub sposobu leczenia należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta (także stanowiącą część EPAR) bądź skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. W celu uzyskania dodatkowych informacji na podstawie zaleceń CHMP należy zapoznać się z dyskusją naukową (także stanowiącą część EPAR).

Co to jest Enbrel?
Enbrel to lek zawierający substancję czynną etanercept. Preparat dostępny jest w fiolkach zawierających proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań i w strzykawkach zawierających roztwór do wstrzykiwań. Każda fiolka lub strzykawka zawiera 25 lub 50 mg etanerceptu.

W jakim celu stosuje się preparat Enbrel?
Enbrel jest lekiem o działaniu przeciwzapalnym. Stosowany jest w leczeniu następujących chorób: reumatoidalne zapalenie stawów (choroba układu odpornościowego powodująca stan zapalny stawów), o przebiegu umiarkowanym do ciężkiego, u osób dorosłych. Enbrel jest stosowany w połączeniu z metotreksatem (lek, który oddziałuje na układ odpornościowy) u osób dorosłych, u których choroba ma przebieg umiarkowany lub ciężki i u których nie wystąpiła wystarczająca odpowiedź na inne metody leczenia. Enbrel może być również stosowany w monoterapii (pojedynczo) w przypadku, gdy pacjent nie może przyjmować metotreksatu. Preparat może być również stosowany u pacjentów z ciężkim reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy nie byli leczeni wcześniej metotreksatem; wielostawowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (rzadka choroba dziecięca powodująca stan zapalny wielu stawów) u dzieci w wieku od 4 do 17 lat, u których nie wystąpiła wystarczająca odpowiedź na metotreksat lub które nie mogą przyjmować metotreksatu; łuszczycowe zapalenie stawów (choroba powodująca występowanie czerwonych łuszczących się plam na skórze oraz stan zapalny stawów) u osób dorosłych, u których nie wystąpiła wystarczająca odpowiedź na inne metody leczenia; zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa o ciężkim przebiegu (choroba powodująca stan zapalny stawów kręgosłupa) u osób dorosłych, u których nie wystąpiła wystarczająca odpowiedź na inne metody leczenia; łuszczyca zwykła (plackowata) o przebiegu umiarkowanym do ciężkiego (choroba powodująca występowanie czerwonych łuszczących się plam na skórze) u osób dorosłych, u których nie wystąpiła wystarczająca odpowiedź na inne leki lub którzy nie mogą przyjmować innych leków stosowanych w leczeniu tej choroby.

Dodatkowe informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego (także stanowiącej część EPAR).
Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.

Jak stosować preparat Enbrel?

Leczenie preparatem Enbrel powinno być podejmowane i nadzorowane przez lekarza specjalistę posiadającego doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu chorób, w przypadku których stosowany jest preparat Enbrel. Enbrel podawany jest we wstrzyknięciach podskórnych. W przypadku osób dorosłych zalecana dawka wynosi 25 mg podawana dwa razy w tygodniu lub 50 mg raz w tygodniu. Łuszczyca również może być leczona dawką 50 mg stosowaną dwa razy w tygodniu przez okres do 12 tygodni. W przypadku dzieci, zalecana dawka wynosi 0,4 mg na kg masy ciała, maksymalnie do 25 mg, dwa razy w tygodniu, z zachowaniem
trzy- do czterodniowej przerwy między dawkami. Pacjent lub opiekun mogą wykonywać wstrzyknięcia leku pod warunkiem, że zostali odpowiednio przeszkoleni. Więcej informacji znajduje się w ulotce dla pacjenta.

Pacjenci przyjmujący preparat Enbrel powinni otrzymać specjalną kartę ostrzegawczą, zawierającą kluczowe informacje na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku.

Jak działa preparat Enbrel?

Substancja czynna preparatu Enbrel, etanercept, jest białkiem, które hamuje aktywność chemicznego przekaźnika obecnego w organizmie nazywanego czynnikiem martwicy guzów (TNF). Stężenie tego przekaźnika jest wysokie u pacjentów, u których występują choroby leczone preparatem Enbrel. Hamując aktywność TNF, etanercept poprawia stan zapalny i inne objawy leczonych chorób.
Etanercept jest wytwarzany metodą rekombinacji DNA: otrzymywany jest z komórki, do której wprowadzono gen (DNA) umożliwiający produkcję etanerceptu.

Jak badano preparat Enbrel?

Enbrel badano w pięciu głównych badaniach nad reumatoidalnym zapaleniem stawów obejmujących 2200 pacjentów i trwających od trzech miesięcy do dwóch lat. W trzech badaniach porównywano preparat Enbrel z placebo (leczenie środkiem obojętnym) u pacjentów, którzy przyjmowali leki przeciwartretyczne w przeszłości. W jednym z tych badań (89 pacjentów) badano działanie preparatu Enbrel jako leku dodanego do metotreksatu. W czwartym badaniu, Enbrel porównywano z metotreksatem u 632 pacjentów, którzy wcześniej nie byli leczeni metotreksatem. W piątym badaniu porównywano skuteczność preparatu Enbrel, metotreksatu i łącznego stosowania obydwóch leków u 686 pacjentów. We wszystkich badaniach, główną miarą skuteczności było
zmniejszenie objawów zapalenia stawów oceniane przy użyciu kwestionariusza lub na podstawie badania rentgenowskiego wykazującego uszkodzenia stawów. Wreszcie w kolejnym badaniu porównywano skutek działania dawki 25 mg podawanej dwa
razy w tygodniu i 50 mg podawanej raz w tygodniu u 420 pacjentów. W przypadku wielostawowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów preparat Enbrel porównywano z placebo u 51 dzieci, które przyjmowały Enbrel przez 90 dni przed rozpoczęciem badania. W przypadku łuszczycowego zapalenia stawów (205 pacjentów), zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (357 pacjentów) i łuszczycy zwykłej (plackowatej) (1263 pacjentów), Enbrel porównywano z placebo. Główną miarą skuteczności była zmiana objawów po upływie trzech do czterech miesięcy.

Jakie korzyści ze stosowania preparatu Enbrel zaobserwowano w badaniach?

Ogółem w badaniach dotyczących reumatoidalnego zapalenia stawów u około 2/3 pacjentów otrzymujących Enbrel wystąpiło zmniejszenie objawów o 20% lub więcej po upływie trzech miesięcy, w porównaniu z 23 – 33% pacjentami otrzymującymi placebo. W badaniu obejmującym pacjentów, którzy wcześniej nie byli leczeni metotreksatem, po upływie 12 i 24 miesięcy u osób otrzymujących Enbrel w dawce 25 mg dwa razy w tygodniu obserwowano mniejsze uszkodzenia stawów niż u osób przyjmujących tylko metotreksat. W piątym badaniu wykazano, że Enbrel podawany sam lub w połączeniu z metotreksatem był bardziej skuteczny niż sam metotreksat. W ostatnim badaniu stwierdzono, że po upływie ośmiu tygodni obydwie dawki preparatu Enbrel wywierały
podobny wpływ na objawy. W przypadku wszystkich przebadanych chorób Enbrel przyczyniał się do większej poprawy objawów w porównaniu do placebo.

Jakie ryzyko wiąże się ze stosowaniem preparatu Enbrel?

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi związanymi ze stosowaniem preparatu Enbrel (obserwowanymi u więcej niż u 1 pacjenta na 10) są: reakcje w miejscu wstrzyknięcia (w tym krwawienie, zasinienie, rumień [zaczerwienienie], świąd, ból i obrzęk), infekcje (w tym infekcje górnych dróg oddechowych [przeziębienia], zapalenie oskrzeli [infekcja płuc], zapalenie pęcherza i infekcje skórne). Pacjenci, u których wystąpią poważne infekcje powinni przerwać leczenie preparatem Enbrel. Podobne działania niepożądane obserwowane są u osób dorosłych i dzieci. Pełny wykaz wszystkich zgłaszanych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem Enbrel przedstawiono w ulotce dla pacjenta. Enbrel nie powinien być przyjmowany przez osoby, u których może występować nadwrażliwość (uczulenie) na etanercept lub jakikolwiek inny składnik leku. Enbrel nie powinien być stosowany przez pacjentów, u których występuje ryzyko wystąpienia posocznicy (poważne zakażenie krwi) lub pacjentów z zakażeniami. Przed zastosowaniem preparatu Enbrel, lekarz musi sprawdzić, czy pacjent nie ma żadnych zakażeń, w tym gruźlicy.

Na jakiej podstawie zatwierdzono preparat Enbrel?

Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi (CHMP) uznał, że korzyści płynące ze stosowania preparatu Enbrel przewyższają ryzyko leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, wielostawowego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, łuszczycowego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i łuszczycy zwykłej (plackowatej). Komisja zaleciła wydanie pozwolenia na dopuszczenie preparatu Enbrel do do obrotu.

Enbrel
Etanercept

Działanie:
Wybiórczy lek immunosupresyjny. Mechanizm działania etanerceptu polega na kompetycyjnym hamowaniu łączenia się TNF z jego powierzchniowymi receptorami komórkowymi TNFR i zapobieganiu w ten sposób odpowiedzi komórkowej zależnej od TNF, co w rezultacie sprawia, że TNF staje się biologicznie nieaktywny. Etanercept może także modulować odpowiedzi biologiczne kontrolowane przez inne cząsteczki (np. cytokiny, cząsteczki adhezyjne lub proteinazy), które są indukowane lub regulowane przez TNF. Etanercept powoli wchłania się z miejsca podskórnego wstrzyknięcia, osiągając stężenia maksymalne we krwi po około 48 h od podania pojedynczej dawki. Bezwzględna biodostępność wynosi 76%. Zakłada się, że podczas podawania 2 razy na tydzień stężenie etanerceptu w stanie stacjonarnym jest około 2 razy większe niż po podaniu jednorazowym. Etanercept ulega powolnemu usuwaniu z organizmu. Jego okres półtrwania jest długi i wynosi około 70 h.

Wskazania:
Leczenie czynnego, reumatoidalnego zapalenia stawów u dorosłych (w monoterapii lub w połączeniu z metotreksatem) w przypadkach, gdy stosowanie leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby, w tym metotreksatu (o ile nie jest przeciwwskazany), jest niewystarczające. * Lek jest również wskazany w leczeniu ciężkiego, czynnego i postępującego reumatoidalnego zapalenia stawów u dorosłych, nie leczonych wcześniej metotreksatem. Leczenie czynnego, wielostawowego młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów u dzieci od 4 do 17 lat, w przypadkach niewystarczającej odpowiedzi na metotreksat lub potwierdzonej nietolerancji metotreksatu. * Leczenie czynnego i postępującego łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych w przypadkach, gdy wcześniejsze stosowanie leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby, było niewystarczające. Leczenie dorosłych z ciężkim, czynnym zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Leczenie dorosłych z łuszczycą zwykłą (plackowatą) o przebiegu umiarkowanym do ciężkiego, którzy nie odpowiedzieli na leczenie, mają przeciwwskazania do leczenia, lub wykazują brak tolerancji na inne formy terapii układowej, włączając cyklosporynę metotreksat lub PUVA.

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na etanercept lub pozostałe składniki preparatu. Posocznica lub zagrożenie wystąpieniem posocznicy.
Leczenia preparatem nie należy rozpoczynać u pacjentów z czynnymi zakażeniami, w tym z zakażeniami przewlekłymi i ograniczonymi.

¦rodki ostrożności:
Należy zachowywać ostrożność podczas podejmowania decyzji o stosowaniu preparatu u pacjentów z nawracającymi lub przewlekłymi zakażeniami w wywiadzie lub z chorobami współistniejącymi, sprzyjającymi występowaniu zakażeń, takimi jak np. zaawansowana lub nie poddająca się leczeniu cukrzyca.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania preparatu i anakinry. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u pacjentów z immunosupresją lub przewlekłymi zakażeniami. Nie należy podawać żywych szczepionek jednocześnie z preparatem.
W przypadku pacjentów z zaburzeniami składu krwi (dyskrazje) w wywiadzie, należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia preparatem.
Należy uważnie oszacować stosunek ryzyka do korzyści a także dokonać oceny stanu neurologicznego, przepisując preparat pacjentom z zespołami demielinizacyjnymi o.u.n. we wczesnej fazie lub w wywiadzie lub pacjentom, u których występuje zwiększone ryzyko rozwinięcia się zespołu demielinizacyjnego.
Nie badano bezpieczeństwa stosowania preparatu przez dłuższy czas w skojarzeniu z innymi lekami przeciwreumatycznymi o działaniu modyfikującym przebieg choroby.
Nie oceniano stosowania preparatu w połączeniu z innymi formami terapii układowej lub fototerapią w leczeniu łuszczycy.
Należy zachować ostrożność w przypadku podawania preparatu pacjentom z zastoinową niewydolnością serca.
Preparat nie był badany u dzieci poniżej 4 r.ż.

Ciąża i okres karmienia piersią:
Stosowanie preparatu u kobiet w ciąży nie jest zalecane. Kobietom w wieku rozrodczym, w trakcie leczenia preparatem, zaleca się stosować skuteczną antykoncepcję. Należy dokonać wyboru między zaprzestaniem karmienia piersią podczas stosowania preparatu lub przerwaniem leczenia preparatem w okresie karmienia piersią.

Działanie niepożądane:
Bardzo często (>1/10) występowały: infekcje (w tym infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie pęcherza, infekcje skórne); reakcje w miejscu wstrzyknięcia (w tym krwawienie, zasinienie, rumień, świąd, ból, obrzęk).

Często (>1/100 <1/10): reakcje alergiczne, powstawanie autoprzeciwciał; świąd; gorączka.

Niezbyt często (>1/1000 <1/100): ciężkie infekcje (w tym zapalenie płuc, zapalenie tkanki łącznej, infekcyjne zapalenie stawów, posocznica); trombocytopenia; obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka skórna.

Rzadko występowały (>1/10 000 <1/1000): gruźlica, anemia, leukopenia, neutropenia, pancytopenia; ciężkie reakcje alergiczne i anafilaktyczne (w tym skurcz oskrzeli); drgawki, przypadki zespołów demielinizacyjnych o.u.n. jak stwardnienie rozsiane lub ograniczone zespoły demielinizacji jak zapalenie nerwu wzrokowego i poprzeczne zapalenie rdzenia; zapalenie naczyń skóry (w tym leukocytoklastyczne zapalenie naczyń skóry); podostry skórny toczeń rumieniowaty, toczeń rumieniowaty przewlekły, zespół toczniopodobny.

Bardzo rzadko (<1/10 000): niedokrwistość aplastyczna. Odnotowano przypadki zaostrzenia zastoinowej niewydolności serca. Opisywano występowanie posocznicy i ciężkich zakażeń (śmiertelnych, zagrażających życiu).

UWAGA!!!:
Wśród pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, łuszczycowym zapaleniem stawów, zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa i łuszczycą zwykłą (plackowatą) zakwalifikowanych do prób klinicznych kontrolowanych placebo, czynnie kontrolowanych i otwartych z zastosowaniem preparatu, odnotowane ciężkie zdarzenia niepożądane obejmowały: nowotwory złośliwe, astmę, infekcje, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego, ból w klatce piersiowej, omdlenia, niedokrwienie mózgu, nadciśnienie, niedociśnienie, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie kaletki, stan splątania, depresję, duszność, nieprawidłowe gojenie ran, niewydolność nerek, kamienie nerkowe, zakrzepicę żył głębokich, zator tętnicy płucnej, błoniaste zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie wielomięśniowe, zakrzepowe zapalenie żył, uszkodzenie wątroby, leukopenię, niedowład, zaburzenie czucia, zawroty głowy, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie twardówki, złamanie kości, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, niedrożność jelit.
U pacjentów pediatrycznych z młodzieńczym przewlekłym zapaleniem stawów działania niepożądane były podobne pod względem częstości występowania i rodzaju do działań niepożądanych obserwowanych u pacjentów dorosłych. Wśród ciężkich działań niepożądanych obserwowano ospę wietrzną z przedmiotowymi i podmiotowymi objawami aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, które ustąpiły bez następstw klinicznych, zapalenie żołądka i jelit, depresję, zaburzenia osobowości, owrzodzenia skóry, zapalenie przełyku, nieżyt żołądka, wstrząs septyczny w przebiegu zakażenia paciorkowcem grupy A, cukrzycę typu 1, infekcje tkanek miękkich i ran po zabiegach chirurgicznych.

Interakcje:
W badaniach klinicznych nie obserwowano występowania interakcji podczas podawania preparatu z glikokortykosteroidami, salicylanami, NLPZ, lekami przeciwbólowymi i metotreksatem. Brak danych dotyczących skutków podawania szczepionek u pacjentów stosujących preparat - nie należy podawać żywych szczepionek jednocześnie z preparatem.
U pacjentów, u których stosowano równocześnie etanercept i anakinrę zaobserwowano zwiększenie liczby przypadków ciężkich infekcji w porównaniu do pacjentów leczonych tylko etanerceptem lub tylko anakinrą. Nie wykazano większych korzyści klinicznych wynikających z łącznego zastosowania etanerceptu i anakinry i z tego względu nie zaleca się ich jednoczesnego stosowania.

Dawkowanie:
Leczenie preparatem powinno być podejmowane i nadzorowane przez lekarza specjalistę, mającego doświadczenie w diagnostyce i terapii reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycowego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa lub łuszczycy. Podskórnie.
Dorośli (18-64 lat).
Reumatoidalne zapalenie stawów: zaleca się dawkę 25 mg podawaną 2 razy w tyg.; alternatywnie dawka 50 mg podawana raz w tyg. (jako 2 wstrzyknięcia 25 mg podawane mniej więcej w tym samym czasie) wykazywała bezpieczeństwo i skuteczność.
Łuszczycowe zapalenie stawów i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: zalecane dawkowanie polega na podawaniu 2 razy w tyg. 25 mg preparatu. Łuszczyca zwykła (plackowata): zaleca się dawkę 25 mg 2 razy w tyg. W pzrypadku, gdy konieczne jest uzyskanie szybszej odpowiedzi na leczenie, można stosować dawkę 50 mg 2 razy w tyg. przez okres do 12 tyg., a następnie kontynuować podawanie dawki 25 mg 2 razy w tyg. Leczenie preparatem należy kontynuować do osiągnięcia remisji - do 24 tyg. U pacjentów, u których nie stwierdzono odpowiedzi na leczenie po upływie 12 tyg. należy przerwać leczenie. Jeżeli wskazane jest ponowne leczenie preparatem, należy zastosować podane powyżej wskazówki dotyczące długości leczenia; należy stosować dawkę 25 mg 2 razy w tyg.
Dzieci i młodzież (4-18 lat):
zalecana dawka jednorazowa wynosi 0,4 mg/kg m.c. (do dawki maksymalnej 25 mg). Preparat podaje się 2 razy w tyg. z przerwami co 3-4 dni. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby oraz u osób w podeszłym wieku (od 65 lat) nie ma potrzeby modyfikacji dawki.

Uwagi:
Przechowywać w temp. 2-8°C; nie zamrażać. Po przygotowaniu roztworu wskazane jest natychmiastowe jego zużycie. Preparat pozostaje trwały do 6 h, jeśli jest przechowywany w temperaturze 2-8°C.