Biedronkowo

Serwis informacyjny dla chorych na łuszczycę i łuszczycowe zapalenie stawów.

  • Zwiększ rozmiar czcionki
  • Domyślny  rozmiar czcionki
  • Zmniejsz rozmiar czcionki

Łuszczyca uciążliwa choroba

Email Drukuj PDF

Łuszczyca to jedna z najbardziej powszechnych chorób skóry. Szacuje się, że może być nią dotkniętych nawet 4-5% ludzi na całym świecie. Mimo to wciąż nie udało się znaleźć satysfakcjonującej metody leczniczej, bezpowrotnie usuwającej łuszczycę u większości pacjentów.

Łuszczyca należy do jednej z najczęściej występujących przewlekłych dermatoz. W populacji europejskiej i wśród białych mieszkańców Stanów Zjednoczonych zdarza się w 1-3% i w równym stopniu dotyczy obu płci. Natomiast nie występuje praktycznie u ludzi z Dalekiego Wschodu, Ameryki Południowej, Afryki Zachodniej i Eskimosów.
Łuszczyca jest schorzeniem o złożonym patomechanizmie, w którym zjawiska immunologiczne odgrywają zasadniczą rolę. Wśród skomplikowanych procesów zależnych od różnych komórek zapalnych i ich mediatorów oraz wpływu tych zjawisk na keratynocyty, należy brać pod uwagę defekt genetyczny leżący u podłoża tego schorzenia. W oczekiwaniu na coraz bardziej skuteczne leczenie, pozostaje nam testowanie kolejnych dostępnych środków oraz łagodzenie objawów i ograniczanie nawrotów łuszczycy.

Czym jest łuszczyca?
Postrzegana głównie jako defekt kosmetyczny – czasem prowadzi do trwałego inwalidztwa, bardzo często – do braku akceptacji własnego wyglądu, wycofania z życia społecznego i ograniczenia aktywności zawodowej. Chorzy – skrywając łuszczycę w długich rękawach bluzek – mawiają o sobie ciepło: biedronki. W Polsce jest ich kilkaset tysięcy.
Aby skutecznie walczyć z łuszczycą, trzaba najpierw dowiedzieć się, w czym tak naprawdę tkwi problem. Po prostu, musimy poznać naszego wroga.

A więc, co to jest łuszczyca?
Łuszczyca to przewlekła choroba skórna objawiająca się występowaniem czerwonych, czerwonobrunatnych lub różowych wykwitów łuszczącej się skóry.
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, o charakterze nawracającym. Zdarza się, że samoistnie wycofuje się - następuje wtedy nawet całkowity zanik objawów, czasem ich znaczne złagodzenie. Po raz pierwszy jako jednostkę chorobową opisał ją brytyjski dermatolog Robert Willan w 1809 roku, ale wzmianki o niej pojawiały się już od 2000 lat. Międzynarodowa nazwa – psoriasis – wywodzi się od greckiego słowa psora, oznaczającego świąd.

Łuszczyca to nie tylko problem skóry.

Dramat osób cierpiących z powodu łuszczycy polega na konieczności długotrwałego leczenia, które często nie przynosi porządanych rezultatów. To właśnie brak kontroli nad chorobą oraz społeczne postrzeganie chorych wymienia się jako najbardziej dotkliwe cechy łuszczycy.

W przeszłości chorych na łuszczycę izolowano, uważano, że choroba jest zakaźna. Mylono ją z trądem. Do dzisiaj u znacznej części społeczeństwa pokutują takie poglądy. Nie jest to zapewne wynikiem złej woli, ale raczej braku świadomości tak prostych faktów jak ten, że łuszczycą nie można się zarazić.

Niestety, ale defekty estetyczne powodowane przez chorobę, spotęgowane wciąż niewielką świadomością społeczną na temat choroby, sprawiają, że pacjenci często w większym lub mniejszym stopniu wyłączają się z życia społecznego. Problemem staje się wyjście na dwór w koszulce z krótkim rękawem, nie mówiąc o wypadzie na plażę czy basen.

Choroba dotyka przede wszystkim mieszkańców umiarkowanych stref klimatycznych, z podobną częstotliwością kobiety i mężczyzn, a przyczyn jej rozwoju upatruje się przede wszystkim w predyspozycjach genetycznych. Może pojawić się w każdym wieku, choć szczyt zachorowań przypada na okres pokwitania (łuszczyca typu I, o cięższym przebiegu, najczęściej związana z dziedziczeniem) i przekwitania (typ II - postać lżejsza, rzadziej uwarunkowana rodzinnie).
Ważną, a często pomijaną cechą łuszczycy jest jej wpływ na życie chorych – w wielu przypadkach choroba prowadzi do trwałego inwalidztwa i całkowicie uniemożliwia chorym uczestniczenie w życiu zawodowym, towarzyskim czy rodzinnym.

Objawy łuszczycy.
Czynnikami wywołującymi pojawienie się zmian skórnych są najczęściej infekcje wirusowe i bakteryjne, przewlekłe stany zapalne, podrażnienia chemiczne lub mechaniczne, stosowanie niektórych leków (np. beta-blokerów czy niesterydowych leków przeciwzapalnych), a także stres.

Na ciele chorych powstają grudkowate wykwity pokryte charakterystyczną srebrzystą łuską, ułożone symetrycznie po obu stronach ciała i obejmujące łokcie, kolana, owłosioną skórę głowy, plecy, przedramiona, okolice lędźwi, pośladki lub podudzia. Często zmiany pojawiają się także na dłoniach, stopach i paznokciach (nawet u 50% chorych), a w przypadku tych ostatnich łatwo je pomylić z infekcją grzybiczą.

Mogą być niewielkie, czasem niemal niezauważalne, ale mogą też obejmować nawet kilkadziesiąt procent powierzchni skóry. O ile nie towarzyszą im poważne infekcje zapalne – z reguły nie prowadzą do powstania trwałych blizn czy przebarwień i w okresach remisji mogą nawet całkowicie zaniknąć.
U około 7-10% chorych obserwuje się również zmiany stawowe (występujące niezależnie od wykwitów skórnych lub im towarzyszące), które są źródłem uporczywych dolegliwości bólowych i mogą prowadzić do trwałego inwalidztwa. Szacuje się, że na łuszczycę stawową cierpi w Polsce ok. 100 tys. chorych.

Tak jak już wspomnieliśmy, łuszczyca najczęściej objawia się czerwonawymi, różowymi lub brunatnymi przebarwieniami skóry. Po bliższych oględzinach można stwierdzić, że są one po prostu płatami łuszczącej się skóry.

Obszary zmienione chorobowo mają zróżnicowaną wielkość i z reguły stosunkowo dobrze odznaczające się brzegi. Na powierzchni skóry obserwuje się "łuski" szarym lub srebrnym kolorze.

Zmiany skórne wywoływane przez łuszczycę najczęściej pojawiają się na łokciach i kolanach. Nierzadko występują też na plecach, pośladkach oraz głowie (na owłosionej skórzegłowy oraz w okolicy uszu).

Przyczyny wystepowania.
Łuszczyca jest chorobą dziedziczną. Dotyka około 5% ludzi w Polsce. Jeżeli cierpi na nią zarówno ojciec, jak i matka, prawdopodobnieństwo zachorowania u dziecka wynosi nawet powyżej 50%.

Przyczyny występowania objawów choroby to przyspieszony podział komórek naskórka. Powoduje on łuszczenie się skóry, powstawanie łusek oraz pozostałe objawy (stany zapalne, zaczerwienienie, obrzęki itd.).

Czynniki wywołujące zaostrzenie objawów łuszczycy.

Osoby chorujące na łuszczycę z reguły zmagają się z zanikiem i nawrotami choroby. Występowanie objawów uzależnione jest bowiem od co najmniej kilku czynników. Wymieńmy najważniejsze z nich.

Stres - zaostrzenie objawów lub ich wystąpienie obserwuje się często jako następstwo stresu, zarówno długotrwałego, jaki i nagłego szoku.

Urazy oraz mechaniczne uszkodzenia skóry - otarcia, zadrapania, rany różnego rodzaju, oparzenia oraz blizny (fenomenem Koebnera).

Stany zapalne różnego rodzaju - zapalenie migdałków, dróg moczowych, zębów (próchnica, stany ropne).

Infekcje bakteryjne - szczególnie te spowodowane paciorkowcem, atakujące górne drogi odechowe.

Infekcje wirusowe - ospa wietrzna, różyczka, odra, półpasiec.

Grzybice i drożdżyce - szczególnie u osób z nadwagą posiadających uwarunkowania genetyczne do rozwoju łuszczycy.

Inne choroby - cukrzyca, szczególnie typ II u osób w podeszłym wieku, dna moczanowa.

Lekarstwa - występowanie objawów łuszczycy jako następstwo zażywania lekarstw to problem szeroki i wymagający konsultacji z lekarzem. Do leków wywołujących zmiany łuszczycowe należą hormony, leki beta-blokujące i wiele, wiele innych.

Zmiany poziomu hormonów - nie tylko podawanie hormonów w czasie terapii zaostrza łuszczycę. Choroba często uaktywniasię w trakcie naturalnych wahań poziomu hormonów, np. w trakcie dojrzewania czy przekwitania.

Alkohol i tytoń - nadużywanie alkoholu i innych używek to także czynnik ryzyka przy łuszczycy.

Razem raźniej - Pojawienie się rozległych zmian skórnych, w szczególności w widocznych miejscach, wywiera zdecydowanie negatywny wpływ na życie pacjentów. Chorzy wskazują często na trudności z założeniem rodziny czy wykonywaniem pracy zawodowej. Nieestetyczne zmiany sprawiają, że rezygnują z aktywności fizycznej, bo ta wymagałaby od nich rozebrania się na basenie czy siłowni i często do minimum ograniczają kontakty towarzyskie. Częściej niż u zdrowych ludzi obserwuje się u nich obniżenia nastroju, lęki i depresję, także wzmożoną podatność na stres, który z kolei prowadzi do nasilenia zmian skórnych. Choroba nie pozostaje także bez wpływu na zasobność portfela, istotne środki pochłania bowiem nie tylko kosztowna terapia, ale także np. konieczność częstych zmian odzieży – a co za tym idzie – większe zapotrzebowanie na detergenty. Długie absencje chorobowe i liczne hospitalizacje często pociągają za sobą utratę pracy, a wstyd związany z widocznymi zmianami skórnymi w połączeniu z lękiem przed odrzuceniem – utrudniają jej ponowne zdobycie. Chorzy – mimo, że nie zawsze jest to absolutnie konieczne, decydują się na korzystanie z renty chorobowej, a to ostatecznie wyklucza ich z życia zawodowego.

Dlatego tak istotne jest, by na każdym etapie rozwoju choroby osoby cierpiące na łuszczycę mogły liczyć nie tylko na opiekę medyczną, ale także na rzetelną informację i wsparcie psychologiczne.

Łuszczycowe zapalenie stawów.

Łuszczycowe zapalenie stawów (Arlhritis psoriiitica) znane jest od ponad 160 lat. Pierwszy opis chorego pochodzi z l818r, jednak dopiero w 1964 r Amerykańskie Towarzystwo Reumatologiczne uznało łuszczycowe zapalenie stawów za odrębną jednostkę nozologiczną.

Łuszczycowe zapalenie stawów (łzs) stwierdza się u około 6-39% chorych na łuszczycę. Choroba ma charakter przewlekły i często prowadzi do inwalidztwa. W pracy omówiono leki neutralizujące TNF-a, których zastosowanie w leczeniu łzs stanowi znaczny postęp w terapii tej choroby. W licznych badaniach wykazano skuteczność tych leków w powstrzymywaniu rozwoju choroby, poprawę w odniesieniu do zmian skórnych, zahamowanie destrukcji kostnej oraz poprawę jakości życia. Badaniami klinicznymi są objęte także inne leki, które w przyszłości mogą znaleźć zastosowanie w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów.

Problemowa skóra.

Budowa skóry - BiedronkowoSkóra chroni organizm człowieka przed zewnętrznymi zagrożeniami i negatywnym wpływem środowiska. Sama jednak bardzo często choruje, co nie tylko wpływa na wygląd, ale przede wszystkim na ogólne zdrowie i samopoczucie.

Skóra jest największym narz
ądem ludzkiego ciała. Pokrywa i osłania ustrój człowieka. Jej główne zadanie polega na ochronie przed zakażeniami, bakteriami, wirusami i innymi czynnikami zewnętrznymi. Percypuje ciepło, dotyk, ból oraz wyraża stany emocjonalne. Bierze również udział w magazynowaniu i przemianie materii.

Dodatkowo skóra człowieka: separuje
środowisko zewnętrzne od wewnętrznego,
gospodaruje tłuszcz i witaminy, wchłania niektóre substancje, pomaga w utrzymaniu względnie stałej temperatury ciała.

Najgrubsza skóra znajduje się na piętach, za
ś najcieńsza na powiekach. Skóra odżywiana jest od wewnątrz, poprzez sieć naczyń krwionośnych, dostarczających substancje odżywcze, tlen oraz hormony wpływające na wzrost i metabolizm. Zewnętrzna pielęgnacja wpływa z kolei na jej dobry wygląd, który świadczy o jej dobrej kondycji zdrowotnej.

Różne rodzaje skóry
Rozróżnia się 5 podstawowych typów skóry: normalna, tłusta, sucha, mieszana i dojrzała. Podział ten jest zależny od rozmieszczenia gruczołów łojowych. Poznanie odpowiedniego rodzaju jest ważne, ponieważ często od niego uwarunkowane s
ą problemy ze skórą oraz możliwości poprawy jest stanu.

Skóra normalna – jest różowa, jędrna, gładka, napięta, odpowiednio odżywiona. Nie posiada zaskórników, plam, widocznych naczyń krwiono
śnych. Jednym słowem jest idealna, wymarzona i wprost nie do osiągnięcia. Występuje przeważnie u dzieci do okresu dojrzewania.

Skóra tłusta – jest szarożółta i do
ść widocznie się błyszczy. Jest blada, słabo ukrwiona, widoczne są rozszerzone pory. Zaletą jest to, iż jest odporna na czynniki atmosferyczne, mydło i wodę. Nie ulega przesuszeniu, dzięki czemu stosunkowo późno się starzeje. Na jej zły wygląd negatywnie wpływa stres, zaburzenia hormonalne i układu trawiennego. Jest bardziej narażona na problemy takie jak: trądzik i zaskórniki.

Skóra sucha – jest cienka i mało elastyczna, wrażliwie reaguje na warunki atmosferyczne, wodę, mydło i niektóre kosmetyki. Szybko się także starzeje – już u dwudziestolatki mog
ą pojawić się pierwsze zmarszczki wokół oczu, szyi i ust. Jest trudna w pielęgnacji, ponieważ szybko ulega podrażnieniom. Szczególnie narażona jest na łuszczenie, rozszerzenie naczynek i liczne podrażnienia.

Skóra mieszana – jest poł
ączeniem suchej i tłustej. Najczęściej błyszczy w pasie: czoło, nos broda, policzki zaś pozostają wysuszone. Pielęgnacja jest pracochłonna, ponieważ problemy skórne są podwójne. Może występować trądzik połączony z szybko pojawiającymi się zmarszczkami.

Skóra dojrzała – z wiekiem staje się cieńsza, mniej odporna, co z kolei spowalnia gojenie się skaleczeń. Gruczoły łojowe i potowe s
ą słabsze, a także wolniej następują procesy metaboliczne. Na proces starzenia się wpływają zmiany hormonalne – w okresie menopauzy zanikają hormony i następuje osłabienie psychiczne, co jest nie bez znaczenia dla wyglądu skóry. Objawia się ona zmarszczkami, mniejszą elastycznością i jędrnością, suchością, przebarwieniami oraz łuszczeniem.

Najczęstsze problemy ze skór
ą.

Tr±dzik - BiedronkowoTr
ądzik
Jest schorzeniem charakterystycznym przede wszystkim dla nastolatków. Nie jest bolesny i niebezpieczny, mimo to skutecznie potrafi negatywnie wpłyn
ąć na samopoczucie i pewność młodego człowieka. Także dorośli borykają się z tym problemem, który powoduje irytację i niedowartościowanie. Trądzik należy leczyć od najwcześniejszych objawów, ponieważ brak działania może doprowadzić do stałych przebarwień i blizn.

Wypryski powstaj
ą w mieszkach włosowych, najczęściej pojawiają się na twarzy, barkach, plecach, klatce piersiowej, czasami pod pachami i na pośladkach. Powstają przeważnie wskutek nadmiernej aktywności gruczołów. Zaburzenie to może być wywołane przez dojrzewanie, pigułki antykoncepcyjne, ciążę, karmienie piersią oraz przekwitanie. Zdarza się, że powodem krostek jest stres, napięcie i zmęczenie psychiczne połączone z nieprawidłowym odżywianiem. Niekiedy trądzik powstaje jako reakcja na zażywane leki lub może być po prostu dziedzicznym.

Występuje wiele rodzajów tr
ądziku, począwszy od łagodnej formy, po długotrwałe i uciążliwe problemy. Trądzik młodzieńczy jest głównie spowodowany okresem dojrzewania i z czasem sam mija. Nie mniej jednak od samego początku należy stosować odpowiednie preparaty, które zapobiegną trwałym uszkodzeniom skóry. Jest przeważnie słabo nasilony z przewagą grudek i zaskórników. Kiedy pojawiają się ropne torbiele, pozostawiające po sobie nierówne blizny, wówczas mamy do czynienia z trądzikiem ropowiczym. Blizny są nierówne, szpecące oraz wyciągnięte. Inny rodzaj trądziku to bliznowcowy, który najczęściej występuje na karku. Jak sama nazwa wskazuje pozostawia po sobie liczne blizny.

Najczę
ściej leczenie trądziku polega na odpowiedniej codziennej pielęgnacji. Warto w tym celu zakupić preparaty, które dezynfekują i oczyszczają skórę. W leczeniu miejscowym stosuje się preparaty zawierające kwas retionowy (pochodna witaminy A). W cięższych postaciach używa się preparaty gotowe zawierające antybiotyki. Stosuje się je wedle określonych zasad, najczęściej przez wiele tygodni. Wsparciem z pewnością będą witaminy, zarówno w postaci warzyw i owoców, jak i doustnych tabletek. Inną metodą jest naświetlanie promieniami nadfioletowymi. Małe dawki mogą mieć pozytywny wpływ na skórę, zaś słońce pobudza tworzenie witaminy D. Należy jednak pamiętać o działaniach ubocznych, m.in. szybszym starzeniu się skóry. Przy wyborze metody leczenia trądziku bierze się przede wszystkim pod uwagę jego rodzaj i stan zaawansowania. Przed podjęciem wszelakiego działania należy najpierw skonsultować się z dermatologiem lub farmaceutą.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) - BiedronkowoAtopowe zapalenie skóry (AZS)

Pojawia się najczęściej u noworodków lub dzieci w wieku 6 – 7 lat. Objawia się różnorodnie, najczęściej dokuczliwym swędzeniem. Co ważne, nie jest zakaźne. Widoczne są zmiany skóry pojawiające się na twarzy, szyi i w zgięciach kończyn. Z czasem krostki zmieniają się w czerwone plamy, a wskutek swędzenia pojawiają się bruzdy. Choroba ta powoduje osłabienie skóry, która staje się cienka i łatwa do uszkodzenia. Przyczyny są złożone i nie do końca wyjaśnione. Na rozwój choroby wpływają przede wszystkim czynniki genetyczne, odpornościowe oraz środowisko zewnętrzne. Zapaleniu skóry często towarzyszą infekcje bakteryjne. Duży wpływ ma także psychika, gdyż stres jest przyczyną pierwotną występowania zmian chorobowych.

Istnieje kilka rodzajów tej choroby. Łagodne objawy to zaczerwienione, łuszcz
ące się i swędzące miejsca na ciele. Z poważniejszą chorobą mamy do czynienia wtedy, gdy świąd obejmuje duże obszary ciała, towarzyszy temu puchnięcie, bezsenność i inne infekcje. W każdym przypadku leczenie odbywa się pod stałą kontrolą lekarza.

AZS nie jest proste do wyleczenia. Przy łagodnych objawach stosuje się specjalne ma
ści przeciwzapalne, które nie powodują niszczenia skóry. Podaje się także leki przeciwuczuleniowe i sterydowe. Zaleca się także psychoterapię, która pozwala nauczyć się kontrolować stres. Leczenie wspomagane jest odpowiednią pielęgnacją skóry poprzez codzienne nawilżanie i natłuszczanie. Kosmetyki nie mogą powodować podrażnień i alergii, nie mogą też zatykać porów.

Doprowadzenie skóry do dobrego wygl
ądu to tylko połowa sukcesu. Bardzo trudno jest utrzymać jej stan i nie dopuścić, aby choroba wróciła. To, co wzmaga powrót to przede wszystkim nie zaleczone do końca infekcje bakteryjne, utrzymujący się silny stres, uczulenie i alergia oraz ciężki do powstrzymania nawyk drapania.
Warto zawczasu podejmować działania profilaktyczne, polegaj
ące m.in. na: unikaniu lub wczesnym zaleczaniu infekcji, leczeniu zakażeń bakteryjnych, unikaniu stresu, unikaniu pocenia się i alergenów, powodujących nadmierne pobudzenie układu odpornościowego.

Łuszczyca - BiedronkowoŁuszczyca
Przewlekła i bardzo często występuj
ąca choroba skóry. Ma podłoże genetyczne i nie jest zaraźliwa. Jej dziedziczenie jest złożonym zjawiskiem, dlatego nie zawsze występuje u dzieci chorych rodziców. Przyczyny to m.in. nadmierny stres, nadużywanie alkoholu lub reakcja na niektóre leki. Charakteryzuje się występowaniem na skórze łuszczących się wyprysków. Mają one kolor czerwonobrunatny, są płaskie, posiadają wyraźne grudki i czasami się zlewają. Najczęściej występują na łokciach, kolanach, pośladkach oraz plecach. Choroba może zaatakować również stawy i paznokcie.

Leczenie przeważnie jest długotrwałe i wymaga systematyczno
ści. Stosuje się środki farmakologiczne zewnętrzne i wewnętrzne. Na początku usuwa się łuski dzięki preparatom zawierającym kwas salicylowy. Zaleca się także preparaty sterydowe i przeciwzapalne. W celu redukcji łusek używa się maści i witaminę D. Doustnie przyjmuje się silne leki, powodujące efekty uboczne. Dlatego należy ich używać pod stałą kontrolą lekarza. W niektórych przypadkach stosuje się antybiotyki lub fototerapię. Aby łagodzić objawy choroby warto zwrócić uwagę na to, co spożywamy. Zaleca się jedzenie ryb, winogron, sałat, marchwi, czosnku oraz olejów roślinnych. Unikajmy szczególnie czekolady, kawy, dymu papierosowego i alkoholu.

Cenne s
ą także podstawowe rady dotyczące codziennej pielęgnacji. Należy używać łagodnych i nie podrażniających preparatów kosmetycznych oraz za wszelką cenę unikać drapania. Niektóre leki powodują nawrót choroby, dlatego przy każdorazowym kontakcie z lekarzem należy przypominać o swojej chorobie. Na bieżąco trzeba wykonywać podstawowe badania lekarskie, ponieważ wszelkie inne ogniska zakażenia mogą być bezpośrednią przyczyną pojawienia się wyprysków.

Rybia łuska - BiedronkowoRybia łuska
Ma podłoże genetyczne, ale może być również nabyta z wiekiem. Spowodowana jest zmianami w genach. Jest to choroba zwi
ązana z nadmiernym rogowaceniem się skóry. Tworzą się podobne do rybich łuski usytuowane obok siebie. Przyczyn jej pojawienia się może być wiele. Przeważnie jest to reakcja na silnie działające leki bądź dziedziczenie po rodzicach lub dalszej rodzinie. Najczęściej jednak przyczyna jest nieznana i trudna do określenia.

Istnieje kilka rodzajów rybiej łuski. Zwykła jest dziedziczona przez geny ludzkie i może ujawnić się w każdym pokoleniu, niezależnie od wieku. Jej pierwsze objawy pojawiaj
ą się między 4 miesiącem a 4 rokiem życia. Łuski początkowo są drobne, mogą obejmować całą skórę lub tylko powierzchnie kończyn. Odmiana jeżasta także jest przekazywana dziedzicznie, objawia się poprzez brodawkowe wyrośla, którym towarzyszy rogowacenie. Rybia łuska ichtiotyczna ujawnia się już w chwili narodzin. Bardzo ciężkie postacie mogą spowodować śmierć noworodka lub obumarcie płodu jeszcze w łonie matki. Skóra noworodka jest pokryta warstwami rogowymi pękającymi, które wytwarzają płytki w kolorze białym, a następnie brunatnym. Jest to swoisty pancerz, który utrudnia oddychanie i ssanie. Choroba może też zostać nabyta i pojawić się w stanach wyniszczenia, np. przy zapaleniu jelita grubego, chorobach wątroby lub niektórych chorobach nowotworowych. Po wyleczeniu schorzenia powodującego chorobę, rybia łuska ustępuje.

Leczenie tej choroby odbywa się tylko objawowo. W większo
ści przypadków jej przyczyny nie są znane, w związku z tym nie można usunąć przyczyn schorzenia. Chory otrzymuje leki podawane drogą doustną lub zewnętrznie. Powinny być stosowane przez całe życie, ponieważ odstawienie może spowodować nawrót choroby. Niestety wykazują także działania uboczne, dlatego należy znajdować się pod stałą kontrolą lekarza, aby w miarę potrzeby reagować na negatywne oddziaływanie na organizm.

Pokrzywka - BiedronkowoPokrzywka
To zespół chorobowy charakteryzuj
ący się wykwitem bąbli pokrzywkowych. Jest często spotykana we wszystkich grupach wiekowych. Główne jej przyczyny to produkty spożywcze i związki chemiczne używane w celu ulepszania wyglądu i smaku. Chorobę może także spowodować zakażenie bakteryjne lub grzybicze. Często towarzyszy innym, poważnym chorobom, takim jak: nowotwory lub zapalenie wątroby. Na rozwój pokrzywki duży wpływ mają zaburzenia układu pokarmowego, inne ogniska zakażenia i zmienność układu nerwowego.

Chorobę można łatwo poznać po b
ąblach na ciele. Co prawda istnieje wiele jej odmian, ale najpopularniejsza to pokrzywka ostra, która przebiega wraz z gorączką, obrzękami błon śluzowych, dolegliwościami układu pokarmowego i niekiedy bólami stawów. Jest spowodowana uczuleniem na niektóre pokarmy i objawia się wysiewem w kilka godzin po spożyciu uczulającej potrawy. Wyróżnia się także pokrzywkę przewlekłą, która trwa ponad 6 tygodni i wywołana jest najczęściej uczuleniem. Zdarza się, że jej przyczyną są np. leki, których organizm nie toleruje.

Leczenie rozpoczyna się od wnikliwego wywiadu rodzinnego, który pozwala na ustalenie okoliczno
ści wystąpienia objawów. Warunkuje to dalsze prawidłowe leczenie. Najkorzystniejsze jest odizolowanie chorego od bodźca wywołującego chorobę. Niestety nie zawsze jest to możliwe do wykonania. Na szczęście w większości przypadków wystarczy stosowanie leków odczulających lub uspokajających. Decyzję o stosowaniu odpowiedniego leku wydaje lekarz po wnikliwej obserwacji chorego.

Brodawki, kurzajki - BiedronkowoBrodawki
To zmiana skórna o różnych kształtach i kolorach spowodowana przez wirusy. S
ą nierówne, podzielone bruzdami. Nie są bolesne i przeważnie niegroźne, jednak największym problemem jest zdiagnozowanie, czy rzeczywiście dane znamiona są objawem tej choroby. Występuje kilka typów brodawek. Najpopularniejsza jest zwykła, potocznie nazywana kurzajką i pojawia się na dłoniach, stopach oraz wokół paznokci. Jest zaraźliwa i wyglądem przypomina szaroróżową grudkę. Inny rodzaj to płaska, przeważnie w kolorze skóry, pojawia się u osób o obniżonej odporności. Występuje także odmiana łojotokowa, która przybiera dowolny kształt, kolor i wielkość. Spowodowana jest najczęściej działaniem promieni słonecznych, pojawia się na plecach, twarzy, brzuchu lub dłoni.

Brodawki to nie tylko problem natury kosmetycznej, ale przede wszystkim choroba skóry. Konieczna jest wizyta u lekarza, który po pierwsze zdiagnozuje zmianę skórn
ą, zaś po drugie zlikwiduje chorobę. W żadnym wypadku nie wolno samemu usuwać brodawek, ponieważ nigdy nie ma się pewności, że dana zmiana skórna nie zawiera komórki rakowej. Najpopularniejszą metodą na usunięcie brodawki jest wymrożenie jej ciekłym azotem. Inne znane metody to wycięcie jej skalpelem, wypalenie kwasem lub usunięcie przy pomocy środków złuszczających. Jednak większość brodawek znika samoistnie. Aby szybciej pozbyć się tego niewygodnego problemu można w aptece zakupić specjalnie środki, stosowane bezpośrednio na zmiany skórne. Preparaty te zawierają przeważnie substancje o żrącym działaniu, dlatego rygorystycznie należy przestrzegać zasad ostrożności. Warto pamiętać, że choroba ta najczęściej jest spowodowana zarażeniem od drugiej osoby, dlatego profilaktycznie należy chronić swoje kończyny podczas pobytu w basenie, w saunie lub sali gimnastycznej.

O skórę należy dbać zawsze i w każdym wieku. To od jej wygl
ądu zależy nasze poczucie atrakcyjności i pewności siebie. Uzewnętrznia ona także stan naszego zdrowia fizycznego i psychicznego.
Pielęgnacja twarzy - Biedronkowo
Tak pielęgnuje się wrażliw
ą skórę...

Zanim zdecydujemy się na nowy produkt do pielęgnacji musimy go dobrze przetestować. W tym celu należy przez okres trzech dni smarować wewnętrzn
ą stronę nadgarstka wybranym kosmetykiem i sprawdzać jak toleruje go skóra.

Zależnie od typu skóry wybierajmy serum, żel lub krem. Serum powinno zawierać mieszankę substancji czynnych i ekskluzywne kompleksy rumianku, wyci
ąg z Aloe vera i Dexpanthenol (La Prairie).
Preparaty te natychmiast uspokajaj
ą skórę, działają łagodząco na podrażnienia i zapobiegają powstawaniu zapalenia skóry. W razie potrzeby można je stosować jako preparat pielęgnacyjny na dzień lub na noc, gdyż doskonale chronią skórę i nadają jej zdrowy koloryt.

Żele s
ą prawie całkowicie pozbawione substancji tłustych i świetnie nadają się do skóry wrażliwej mającej tendencje do zatrzymywania nieczystości i szybkiego przetłuszczania się. Wyjątkiem są tutaj małopodrażniające żele zawierające wyciąg z nasion rośliny wiesiołka dwuletniego Oenothera biennis L. ( Living Nature). Są idealne dla suchej i podrażnionej skóry.
Preparat zawieraj
ący oleje z Borago officinalis czyli ogórecznika lekarskiego (Biotherm) ze swoim nasyconym kwasem tłuszczowym łagodzi zaczerwienienia, uśmierza uporczywe swędzenia i wspomaga regenerację skóry.

Kremy zdecydowanie nadają się do raczej suchej i wrażliwej skóry. Kremy te zawierają wiele czynników nawilżających, czynne substancje natłuszczające takie jak ceramidy, uspokajające, pielęgnujące ekstrakty z oczaru Hamamelis oraz peptydy roślinne (Gernier). Odprężają, uspokajają i chronią skórę.
Kremy najlepiej stosować na dobrze oczyszczon
ą skórę pod makijaż. Każdy kto decyduje się na regularną pielęgnacje z użyciem kremu na dzień, na noc i kremu pod oczy powinien wybrać produkty jednej firmy. Należy również zwracać uwagę na przeznaczenie danego produktu i oznaczenia widniejące na etykietach takie jak: skóra wrażliwa lub hypoalergiczna.

SOS - szybka pomoc! Przy silnie podrażnionej skórze należy odstawić wszystkie kosmetyki, gdyż skóra może cierpieć z powodu nadmiaru środków
pielęgnacyjnych, a więc być przepielęgnowana. Pomocny może być wolny od tłuszczów krem. Jeżeli objawy pozostaj
ą, a skóra nadal swędzi i piecze należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

Delikatna pielęgnacja
Po k
ąpieli idealne nawilżenie zapewni mleczko do ciała o wyjątkowo bogatej formule zawierającej oliwę z oliwek, masło Shea oraz alantoninę. Stworzone specjalnie dla skóry suchej i wrażliwej mleczko, doskonale się wchłania i zapewnia skórze optymalną ochronę.
I jeszcze ręce. Krem do rąk, dzięki zawartości pantenolu oraz bisabololu, chroni i pielęgnuje zmęczoną, zniszczoną skórę, przywracając jej delikatność i gładkość. Szybko się wchłania, nie pozostawiając tłustej powłoki.


Człowiek chorujący na łuszczycę nie ma łatwego życia. Okazuje się, że może sobie zaszkodzić na wiele sposobów. Należy uważać na wszystkie czynniki osłabiające układ odpornościowy (zmęczenie, stres, nadwaga, alkohol, nikotyna, używki itd.) oraz wszystko, co może podrażnić miejscowo skórę (kosmetyki, niedostateczna lub odmienna higiena), urazy itd.).

Najgorsze w tym wszystkim bywa chyba to, że nawet próby terapii, inspirowane dobrymi intencjami i podejmowane zgodnie ze sztuką lekarską, mogą powodować pogorszenie się stanu pacjenta. Co w takim układzie robić? Nie ma rady, trzeba szukać takiej metody leczenia, która będzie w danym przypadku najbardziej skuteczna

 


Dziękujemy niżej wymienionym firmom za bezpłatne udostępnienie nam swoich produktów:




Informacje zawarte na tej stronie, są zamieszczone tylko i wyłącznie do celów informacyjnych i mają służyć czytającemu wyłącznie do poszerzenia wiedzy na temat choroby. Opis metod prezentowanych na stronie nie może być podstawą do rozpoczęcia leczenia którąkolwiek z powyższych metod i nie jest namową do zaprzestania obecnego procesu leczenia czy podjęcia leczenia jakąkolwiek inną metodą. Strona nie zawiera porad medycznych – stronę należy traktować jako zbiór informacji o chorobie. Zawartość strony nie może być interpretowana jako porada medyczna.

Forum i Poczta


Forum

Poczta

Biedronkowe nowości i informacje

Ryzyko infekcji wśród chorych na SpA leczonych inhibitorami TNF alfa

Ryzyko infekcji wśród chorych na SpA leczonych inhibitorami TNF alfa

Wyniki długoterminowej obserwacji chorych na osiową spondyloartropatię (axial SpA, axSpA) leczonych...
Co łączy zmarszczkę technologiczną z dermatologią?

Co łączy zmarszczkę technologiczną z dermatologią?

Okazuje się, że dużo. Brytyjscy dermatolodzy są zdania, że zbyt częste używanie smartfonów i tabletów...
Warto jasno wyznaczać cele terapeutyczne w łuszczycy

Warto jasno wyznaczać cele terapeutyczne w łuszczycy

Niemieckie badanie wskazuje, że pacjenci, u których cele terapeutyczne są jasne określane na początku,...
Etanercept u pacjentów z łuszczycą wcześniej leczonych infliksimabem lub adalimumabem

Etanercept u pacjentów z łuszczycą wcześniej leczonych infliksimabem lub adalimumabem

Kanadyjscy naukowcy publikują wyniki pracy, w której określali efektywność leczenia etanerceptem po...
Preferencje dotyczące stosowania leków biologicznych w opinii lekarzy i chorych – wyniki badania ankietowego RAISE*

Preferencje dotyczące stosowania leków biologicznych w opinii lekarzy i chorych – wyniki badania ankietowego RAISE*

Ocena preferencji metod i częstości podawania leków biologicznych w opinii lekarzy reumatologów i chorych...
Długoterminowa skuteczność golimumabu u pacjentów z zapalnymi spondyloartropatiami

Długoterminowa skuteczność golimumabu u pacjentów z zapalnymi spondyloartropatiami

Skuteczność leczenia zapalnych chorób reumatycznych poprawiła się istotnie w ostatnich latach. Złożyło...
Choroby skóry wciąż stygmatyzują i zamykają w domu. Nie bój się ich!

Choroby skóry wciąż stygmatyzują i zamykają w domu. Nie bój się ich!

Skóra to nasza wizytówka. Piękna i zdrowa aż się prosi, by ją odsłaniać. Kiedy choruje, nietrudno wpaść...

Wyszukaj w serwisie

Nowe Dermokosmetyki i Suplementy

  1. Pura Natura Psoristop

    Ocena artykułu: / 0
    piątek, 21 czerwca 2019

    Pura Natura Psoristop łuszczyca egzema - z wyciągiem korzenia mahonii pospolitej do pielęgnacji skóry.

    (8627)
    Więcej…
  2. Dermokosmetyki Nivelium

    Ocena artykułu: / 0
    niedziela, 09 grudnia 2018

    Nivelium MED to specjalistyczny krem dermatologiczny do łagodzenia przebiegu  chorób skóry: AZS, łuszczyca, egzema.

    (11602)
    Więcej…
  3. BIOARP - Dla skóry - naturalnie

    Ocena artykułu: / 0
    piątek, 05 czerwca 2015

    Firma BIOARP promuje powrót do tradycyjnych metod pielęgnacji skóry problematycznej.

    (18875)
    Więcej…

Kto na stronie

Naszą witrynę przegląda teraz 4 gości 
mod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_counter
mod_vvisit_counterDziś488
mod_vvisit_counterWczoraj3379
mod_vvisit_counterTen tydzień6636
mod_vvisit_counterOstatni tydzień3293
mod_vvisit_counterTen miesiąc13957
mod_vvisit_counterOstatni miesiąc28238
mod_vvisit_counterWszystkie dni838393

Naszą witrynę przegląda teraz: 4 gości 
Twój IP: 54.242.75.224
 , 
Dziś jest: 19 Mar 2024

Polecamy

Reklama
Reklama