Biedronkowo

Bylica draganek, bylica estragon, draganek, bylica głupich,estragon (Artemisia dracunculus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Dziko występuje w Azji, południowo-wschodniej Europie i Ameryce Północnej. W Polsce roślina uprawna, czasami dziczeje- jest kenofitem i efemerofitem.
Pokrój
Kształtem i wysokością zbliżona do bylicy piołun, lecz słabiej rozkrzewiona.
Łodyga
Prosta, na wpół zdrewniała, wysokość do 150 cm.
Liście
Lancetowate lub równowąskie, zaostrzone, całobrzegie, lekko zwisające.
Kwiaty
Koszyczki osadzone wzdłuż gałązek szczytowych, nieco mniejsze niż u bylicy piołun, zebrane w luźne wiechy.
Sztuka kulinarna
Estragon używany jest do zaprawiania octów ziołowych i musztardy. Używa się go do kiszenia ogórków i kapusty. Świeże ziele można dodawać do sałatek oraz zup. Poprawia smak niesłonych potraw, z tego względu jest stosowany w diecie bezsolnej.
Doskonały do drobiu, ryb i potraw z jajek.

Estragonu nie należy gotować.
Roślina lecznicza – najczęściej stanowi składnik mieszanek ziołowych.

Surowiec zielarski: ziele estragonu (Herba Dracunculi), w jego skład wchodzą olejki eteryczne do 0,8% (m.in. estragol), gorycze, garbniki, karoteny i dużo soli mineralnych, w tym jod.
Działanie: działa lekko moczopędne, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i uzupełnia braki witaminy A. Stosuje się go przy kuracjach wzmacniających, przy braku apetytu lub też przy zaburzeniach żołądkowych. Jednak jego działanie jest słabe, stąd też używa się go najczęściej w mieszankach ziołowych.
Zbiór i suszenie: ziele zbiera się następnego roku. Należy ściąć pędy długości 20-30 cm przed kwitnieniem (kolejne zbiory w miarę odrastania pędów) i suszyć związane w niewielkie pęczki.
Roślina uprawna – w Polsce nadaje się do uprawy w ogródku. Uprawiana i dziczejąca w zachodniej i środkowej Europie.
Sposób uprawy: najłatwiej rozmnażać go przez podział starszych roślin wykopanych w tym celu w kwietniu lub maju. Każda oddzielona sadzonka powinna mieć pęd z korzeniami. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy odchwaszczać i podlewać.
Estragon był używany przez starożytnych Greków w przypadku bólów zębów, w Średniowieczu leczono nim ukąszenia wężów, później był używany także do leczenia szkorbutu. Estragon jest bogaty w witaminy A i C. Wzmaga apetyt i ułatwia trawienie. Polecany jest osobom cierpiącym na reumatyzm, skazę moczanową i artretyzm.

Należy dodawać estragon z rozwagą, by nie zdominował smaku potrawy i zagłuszył innych przypraw. Jeśli dodajemy przyprawę podczas gotowania dania, najlepiej jest wsypać ją pod koniec gotowania, bowiem wysoka temperatura zabija jej smak.

A jak nazywają estragon inne narodowości?
Szwedzi Dragon
Niemcy Estragon
Holendrzy Drakebloed
Francuzi Estragon
Anglicy Tarragon
Hiszpanie Estragon
Portugalczycy Estrago
Włosi Estragon
Arabowie Turkhum
Chińczycy Ai hao
Bylica estragon

Występowanie

Rośnie w rozproszeniu nad brzegiem rzek i potoków, na miedzach, przydrożach i pod płotami, na glebie zasobnej w wapń.

Wygląd zewnętrzny

Jest byliną, rośliną wyniosłą. Łodygi proste, na wpół zdrewniałe, górą rozgałęziające się i przechodzące w cienkie nibykłosy i maleńkie grona kwiatów. Wzrost od 120 cm do 150 cm. Liście podłużne, lancetowate, siedzące i ułożone skrętolegle, dość liczne. Kwiaty maleńkie, nibykoszyczki, prawie kuliste, zielonkawożółte.

Surowiec

Ziele - ścina się tylko górne, niezdrewniałe części rośliny i suszy się rozłożone cienką warstwą lub też wiązane w pęczki i zawieszone na sznurze w temperaturze 35° C.

Główne związki, ich właściwości i zastosowanie

Ziele ma zapach aromatyczny i gorzkawy smak. Zawiera złożony olejek lotny, garbniki, goryczkę, pochodne kumaryny, związki flawonoidowe i inne. Ziele estragonu, podobnie jak inne bylice z piołunem na czele, działa żółciopędnie i żołądkowo wzmagając wydzielanie soków trawiennych, lekko moczopędnie, przeciwzapalnie i przeciw skurczowo. Stosuje się go w postaci naparu lub suszu przy kuracjach wzmacniających, przy braku apetytu lub też przy zaburzeniach żołądkowych, jelit i przeciw robakom.

Najczęściej estragon stosowany jest jako przyprawa w postaci sproszkowanego suszu, często wraz z innymi ziołami przyprawowymi np. do ryb, drobiu, baraniny, cielęciny i dziczyzny, a także do zup i pikantnych sosów.

Estragon bylica jest rośliną przyprawową, esencjonalną i nie można jej zbyt wiele używać. Parę świeżych listków estragonu wystarczy, by potrawie dodać smaku i aromatu. Znany powszechnie ocet estragonowy sporządza się łatwo. Małą gałązkę świeżego estragonu lub szczyptę jego suszu wrzuca się do butelki z octem winnym lub spirytusowym i już po niedługim czasie ocet nabierze specyficznego zapachu i smaku. Estragon ma również zastosowanie przy wyrobie musztardy.

Dietetykom bezsolnym, jak również dietetykom umiarkowanym, należy przypomnieć, że właśnie estragon w pewnej mierze może zastąpić sól, pieprz i ocet, natomiast kobietom ciężarnym nie wolno go przyjmować w żadnej
postaci.

W handlu poszukiwany też jest tzw. estragon słodki hodowany w Niemczech i we Francji.